Zo’n fittie is niet niks

Een fittie op Twitter is niks om je over op te winden, dat doen de betrokkenen zelf wel namelijk. Als meelezer kun je achterover leunen en het schouwspel gade slaan. Zoals de oude Romeinen al deden toen ze de gladiatoren de ring in stuurden. Brood en spelen in de 21ste eeuw.

Kader

Onlangs publiceerde Annette Teeuwen een filosofische blogpost over de zinloosheid van de fittie, waar Berend Quest vervolgens op inhaakte door het onderwerp in een sociologische context te plaatsen. Hetgeen mij dan weer op het idee bracht om cultuurhistorisch onderzoek te doen naar de gronden van Twitter-fitties.

Omdat ik fitties alleen leuk vind om te aanschouwen, doe ik natuurlijk niet aan naming and shaming. Stel je voor, straks ben ik zelf het middelpunt van een onverkwikkelijk dispuut. Er zijn ruzies ontstaan om minder. Een tikfout, meer is er soms zelfs niet nodig.

Onderzoek

Literatuuronderzoek over de periode 2009-2010 levert voldoende gegevens over de ontstaansredenen van fitties. Deze opsomming is niet volledig, nader onderzoek is zeker gewenst. Ik stel de comments graag open voor aanvullingen.

Resultaten

Onderzoek wijst uit dat de volgende redenen – in willekeurige volgorde gepresenteerd – fittiewaardig waren op Twitter, in de periode 2009-2010.

Ontvolgen en/of blocken

Stel je volgt iemand al een tijd, maar de ergernissen stapelen zich op. Op een gegeven moment denk je, WTF (zo denk je namelijk op Twitter), IRL heb ik het al moeilijk genoeg met de vrienden die ik noodgedwongen mee zeul, ik druk gewoon ‘unfollow’. Het is toch maar Twitter. Wat een misvatting, die laatste zin. Een ontvolging kan aanleiding geven tot wraak (je krijgt een block van de ontvolgde) en een rant (je leest dat je een vreselijk mens bent). Beide reacties sterken je overigens in de gedachte dat het een goed besluit was om te ontvolgen.

Misverstanden

“Je ava is vet!” Ben je in Nederland geboren en getogen en nog onder de 85, weet je dat dit een compliment is. Voor elke andere tweep kan het aanleiding zijn tot op verhitte toon verhaal halen, om daarna ‘unfollow/block’ te plegen. Owow….hoe dit goed te praten? Geen beginnen aan, schouders ophalen en verlies accepteren. Dat geldt trouwens ook voor tweeps die telkens menen ‘diepere boodschappen’ te lezen in de tweets die jij gedachtenloos het web opslingert.

Competities

De leukste fitties ooit speelden zich af rond wedstrijden. Wie is de Twitteraar van het jaar, wie kan de meeste twooshes (tweets van 140 tekens) maken? In mijn timeline ging het er heftig aan toe. Voor- en tegenstanders van kandidaten roerden zich heftig en de vuile was werd met bakken aangevoerd. De kandidaten deden vrolijk mee. Natuurlijk niet allemaal hoor, klasse verloochent zich ook op Twitter niet.

Jaloezie

Succesvolle tweeps zijn voor sommigen niet te verdragen. Stel je verzint een unieke actie, schrijft een mooi boek, of een goed gelezen blog. Je wordt razend populair. Andere tweeps worden groen, zeker wanneer je je eigen succes niet onder stoelen of banken steekt. Hier is een bekentenis op z’n plek: ik heb om die reden ontvolgd. Er was een tijd dat ik het woord ‘twitterveiling’ niet meer kon zien. Maar een fittie was het me, in tegenstelling tot anderen, niet waard.

Zweefteven m/v

Ik heb medelijden met mensen die op Twitter durven te verschijnen met in hun bio woorden als ‘inspirator’, ‘bezield’, ‘engelen’, ‘coach’, ‘mensenmens’, ‘healer’, … vul zelf maar in. Deze mensen worden ontdekt door tweeps die moeite hebben met kwakzalverij en volksverlakkerij en zie daar, een nieuwe fittie is geboren. Eerlijk is eerlijk, in het belang van de volksgezondheid doe ik daar wel eens aan mee. Overigens heb je bij deze tweeps ook een categorie masochisten, die gaan zelf hun ergste vijanden volgen.

Inhoudelijke meningsverschillen

Om een voorbeeld te geven: er was eens een vrouw die een andere vrouw in een open brief op extreem nare wijze de les las over het thema ‘abortus’. Die eerste mevrouw was en is het haasje. Dit, mijne dames en heren, is de buitencategorie fitties: de überrant. Weggeblazen van Twitter, of slechts nog opererend in de timelines van een kleine groep metgezellen, schichtig om ziend of een tweet niet toevallig wordt opgepakt door de grote, boze meute. De RK-kerk speelt vaak een rol in deze fitties, maar er is ook overlap met de categorie ‘zweefteven’.

Onaantastbaren

Op Twitter heb je een categorie onaanstastbaren. Als je met deze mensen ‘in discussie’ raakt, is het al te laat. De fittie is gaande, nog voor je het zelf weet. Verstandige tweeps drukken direct unfollow en doen er verder het zwijgen toe. Anderen willen hun gelijk halen en zijn gedoemd te falen. Overigens vind ik de onaanstastbaren vreselijke tweeps en volg ik ze bij voorbaat al niet. Ik maakte ooit de onvergeeflijke blunder om een dergelijke tweep te vragen wat hij in het dagelijks leven zoal deed. Ja, hallo…ik verkeer niet in grachtengordelkringen, dus soms ontgaan mij dingen. Mijn beloning was een rant en een block. Een primeur.

Valselijk beschuldigd

Wanneer je een tweet aan iemand begint met de woorden: “je bent een racist/pedo/antisemiet/ hoer” of een combinatie van een van deze woorden, dan kies je duidelijk zelf voor de aanval en is de fittie een feit. Zo’n beschuldiging is natuurlijk altijd vals en moet met grof geschut weerlegd worden. Vaak zie je in dit soort fitties een omkering van de beschuldiging: “niet ik ben een racistische antisemiet met een voorkeur voor jonge kinderen en daar nog geld voor vragend ook…Nee, dat ben jij!”. Heilloos.

Verbroken relaties, niet noodzakelijkerwijs liefdes overigens

De meest pijnlijke fitties van allemaal. “Ik vond je leuk, jij mij ook, maar nu is het voorbij en gooi ik alles in de timeline”. Persoonlijk, maar nu spreek ik echt voor mezelf, geniet ik hier het meest van.

Restcategorie

Ik heb ooit een geweldige avond gehad al mee leezend met een fittie over de vraag of iemand wel of niet haar poes zou mogen terugbrengen naar het asiel. Hilarisch!

Concluderend

De voorlopige eindconclusie van mijn onderzoek naar gronden voor fitties luidt: er is altijd een reden voor een fittie.

* Disclaimer: Wanneer u zichzelf meent te herkennen in bovenstaande tekst en uw ongenoegen daarover uit op Twitter, laat ik mijzelf niet verleiden tot een fittie op welke grond dan ook*

Update 2011
Actualisering van het onderzoek brengt mij ertoe een nieuwe categorie toe te voegen.

DM

Als vrouw kun je DM krijgen van mannen die pretenderen je postzegelverzameling te willen zien, maar in feite geïnteresseerd zijn in je postzegel an sich. In eerste instantie voel je je misschien gevleid en ga je een eind mee in de conversatie, maar uiteindelijk denk je toch: filatelie, ik heb er niks mee. Dan haak je af en begint het gelazer. Terwijl jij je DM’s voor de zekerheid wist, blijkt de ander een complete collectie screenshots te hebben van alles wat jullie ooit bespraken. En reken maar dat ie deze achter de hand houdt, voor het geval dat ie ze nog eens nodig heeft. ‘Het geval dat’ komt bijna nooit, maar als het komt, komt het hard.

Er bereikte mij zojuist een verontrustende DM met de vraag of deze update over mijzelf gaat. Mensen, ik ben een gezonde vrouw van 42, in een stabiele relatie. Ik heb een permanent gesloten DM-box.