Na drie verhuizingen in drie jaar dringt het tot me door dat dit het is. Dit huis, in dit dorp, in dit land, hier zal het de komende jaren moeten gebeuren.
Er zijn heel wat blogposts volgeschreven over hoe het is om te repatriëren. Ik ben maar twee jaar weg geweest, dat is niks. Ik ken mensen die hun halve leven in het buitenland waren en nu weer in Nederland zijn. Dat is pas repatriëren. Voor mij voelt het regelmatig alsof ik nooit in Parijs gewoond heb. Het is dat ik nog vrienden uit mijn Franse periode zie, anders zou ik er zelf aan gaan twijfelen.
Na twee jaar in de luxueuze ‘all expenses paid’-bubble van het expat leven in het 16de arrondissement van Parijs geleefd te hebben, sta ik nu met beide benen in de Brabantse modder. Elke dag trek ik mijn kaplaarzen aan om met de hond door het bos te lopen. Kaplaarzen, hond, bos… drie zaken waarvan ik nooit verwacht had ze ooit in relatie tot mezelf te gebruiken. En in één zin nog wel.
Al lopend kijk ik naar de paddestoelen, de vallende blaadjes, de wandelmannen en denk aan wat had kunnen zijn. Ik had talkshowhost kunnen zijn of op z’n minst tafeldame bij De Wereld Draait door, politicoloog, partner bij een groot management-adviesbureau dat onlangs failliet ging, ja zelfs Tweede Kamerlid. Hell, ik werd ooit zelfs ‘ministeriabel’ genoemd. Maar ik werd een vrouwke, met een man, twee kinderen, een part-time baan en een blog.
En laat dat blog nou alle verhuizingen hebben doorstaan en mij, van alles wat ik doe, nog het meeste plezier geven. En dus heb ik besloten mezelf iets kado te doen. Mede om te voorkomen dat ik over 30 jaar weer door een bos loop en denk, “ik had een beter blog kunnen hebben dan dit, het had gekund”.
Morgen heb ik een afspraak met een WordPress deskundige. Zo rond 1 december hoop ik dit blog naar een nieuwe website te verhuizen. Ik neem al mijn oude verhalen mee, maar ik begin opnieuw. Tenminste… als jullie beloven mee te gaan.
Is den verhuizing gelukt?
Gaat deze week gebeuren hoop ik.
ik vind je wel weer….
Ik ben wel benieuwd naar 1 technisch aspect, nl de interne links, zoals in je blog hierboven naar ‘de wandelmannen’ . Wordt dat op een of andere manier ook bijgewerkt (zo ja, hoe?) of worden dat dode links? Dit niet weten weerhoudt mij tot nu toe.
@fokkez Daar ga ik toch van uit. Ik laat het doen hoor, zelf durf ik er niet aan te beginnen. Ik hou je op de hoogte!
Ha. Ik ben wel benieuwd naar 1 aspect, nl de interne links, zoals on jouw blogbericht hierboven naar “de wandelmannen”. Wordt dat ook ‘automatisch’ aangepast, zo ja hoe, of worden dat dode links? Dit niet weten weerhoudt mij tot nu toe.
Het blogverhuizen heb ik handmatig deze zomer gedaan.
Het echte verhuizen wil ik nooit meer doen.
Ik ben benieuwd naar je nieuwe blog!
Vriendelijke groet,
Ik ga ook mee hoor!
wat een mooi blog! ik ga mee 🙂
Jullie zijn te lief! Ik kom net terug van de afspraak met de WordPress deskundige (voor de Tweeps onder ons, de fabuleuze Petra Blankwaard, @indigonl). Abonnees (zowel WP als email) gaan allemaal vanzelf mee naar de nieuwe site, of je nu wilt of niet. Verder verandert er ook weer niet zo heel veel hoor. Ik wil ‘m zelf bijhouden, dus het kan allemaal niet te ingewikkeld.
Ik ga over van .com naar .org, hetgeen betekent dat ik meer regie over de look & feel van de site heb. Ik ga nu op zoek naar een geschikt theme waarbij ik verschillende soorten posts beter kan rubriceren, zodat de site beter leesbaar wordt en ook oudere posts makkelijker gevonden en opnieuw ontdekt worden. Bijkomend voordeel van overgang naar .org is dat er een SEO plugin op kan, hetgeen betekent dat ook nieuwe lezers de site hopelijk makkelijker vinden.
Ik denk nog even na over de naam van de nieuwe site. Wel of geen Vrouwke meer? Ik ben er nog niet uit. Een algemene naam is misschien beter. Maar welke dan hè? Vragen. Vragen. Vragen.
Als je een nieuwe weg in wilt slaan met het bloggen dan lijkt me een nieuwe naam wel een goed begin, maar als je gewoon wil doorgaan op deze weg, blijf dan lekker ‘jezelf’ (haha)
Ik weet het gewoon niet Lies. Ik blijf natuurlijk onder alle omstandigheden mezelf. Ik denk nog even na. Wel al een theme gevonden. Maar dat is ook niet zo lastig.
Yup. De naam gaat veranderen. Ik ben eruit. God wat een geregel allemaal zeg!
Ik pink een traantje weg Lies!
Dit is bizar. Wordt wakker in de nacht, moet erg aan jou denken en kijk naar hoe juist jouw leven er voor staat. Dan open ik de mail.
Natuurlijk verhuis ik mee, als je maar een stukje dichterbij komt!
<3
Ik verhuis graag met je mee. Doe mij maar de zolder, leuk.
O ja, de zolder is heel goed. Net wit geschilderd trouwens, en 3,5 meter hoog.
Ik verhuis graag mee!
Ik noteer dat graag!
Dat “van alles wat ik doe, het meeste plezier geven” moet je wellicht niet aan man en kinders laten lezen 🙂 but I get it. Even een poos honkvast gaan zijn en een huis hebben dat je kinderen ook over 20 jaar nog ‘thuis’ zullen noemen, is echt wel wat waard. Zo’n blog verhuizen doet geen pijn. Ik verhuis ook mee hoor! Altijd plezier met jouw stukjes!
Blog verhuizen is wel een beetje gedoe omdat ik echt overga van de ene WordPress naar de anderen. Maar eigenlijk valt het wel mee ja.
Yup, ik verhuis mee! 🙂
Ja LogPoes, je moet gewoon! Anders kom ik verhaal halen!
Ik ben in mijn leven vele keren verhuisd en heb in nagenoeg alle provincies gewoond en in alle gewerkt en daarnaast ook in de Balkan op vier plaatsen, dus meeverhuizen is gewoon weer inpakken en uitpakken op een andere plaats. Tot ziens in een andere zetting.
Aldert, ik ben ervan overtuigd dat ‘verhuizen’ je ligt of niet. En jouw ligt/lag het zo te lezen. Ik ben er nog niet helemaal uit of ik er geschikt voor ben. Mijn kinderen in elk geval niet zo zeggen ze.
Ben dol op verhuizen! Ga dus zeker mee
Beter een blog verhuizen dan een heel huis!
Beloofd!
Ik hou je d’r aan!