Van alle sociale media moet Pinterest wel de meest infantiele zijn. Plaatjes kijken en plakken. Plaatjes van dingen die je mooi vindt en dingen die je wil hebben. Mooie dingen, leuke dingen, dingen in alle soorten en maten: cupcakedingen en caviadingen, mannendingen en jurkendingen. En vooral heel veel kattendingen.
Een korte introductie voor de non-pinner is misschien op z’n plaats. Ik zou willen zeggen ‘Pinterest voor dummies’, ware het niet dat Pinterest juist gemaakt is voor dummies. Uitleg is totaal overbodig. Pinterest voor wiseguys dus, mensen die nadenken over zaken. Zulke mensen gaan namelijk helemaal nat bij dit medium. Zij zoeken naar de zin der dingen. En dat is nou net wat je niet moet doen bij Pinterest. Er is geen zin der dingen. Er zijn alleen dingen, op plaatjes.
Een voorbeeld: je vindt een plaatje van een mooi huis. Zo’n huis waarvan je denkt: mijn hele Vinexhuis-rijtjeshuis voor alleen de wc van die villa. Dan klik je op het plaatje, en druk je ‘pin’. En hopla, je droomhuis staat op je board. Dat board is helemaal van jou. Je kunt nu ongestoord de hele dag naar je droomhuis huis kijken. Je Pinterest vrienden kunnen ook naar ‘jouw huis’ kijken èn liken! Als ze helemaal verkocht zijn, drukken ze ‘repin’ en staat de villa ook op hun board.
De totale zinloosheid der dingen geeft in eerste instantie een rustig gevoel. Zelf wat plaatjes zoeken, liken van andermans plaatjes en zo nu en dan wat repinnen. Dat gevoel duurde bij mij ongeveer een week. Toen namen mijn hersens het weer over. En dan werkt Pinterest niet meer. Als je na gaat denken over de zin ervan, is het snel voorbij met de pret. Het gebeurde op het moment dat ik ‘like’ drukte op de zoveelste gekleurde taart die ik zag en die ik wel zou willen hebben. Mijn prefrontale cortex greep in, en liet me denken: “Wat ben je aan het doen vrouw. Wat moet je met al die dingen die je nooit zult hebben.”
De dingen lopen uit de hand, dacht ik. Mijn hersens praten tegen me. Pinterest heeft me ding dong gemaakt. Ik moet naar buiten, echte dingen zien en vooral ook aanraken. De wereld is niet alleen gemaakt van mooie Pinterest hebbedingen. De wereld is ook gemaakt van lelijke dingen, die je allemaal in het echt moet zien om te beseffen dat wat je zelf hebt, mooi genoeg is.
Ik ga mijn Pinterest account ontmantelen. Alleen de cavia’s, katten en honden blijven. Morgen doe ik het account kado aan mijn dochter. Toen ik 8 was verzamelde ik ook dierenplaatjes. Ze zal er zo blij mee zijn.
Haha lol
Ik mis echter het icoontje om deze blog te kunnen pinnen
Ik vond het een leuk stukje. Maar nog leuker om de reacties te kunnen lezen. Glimlach op mijn gezicht. Zou een mooi plaatje voor pinterest zijn….
Goeie blog. 🙂
Persoonlijk vind ik Pinterest geweldig. Lekker overzichtelijk, lekker duidelijk, geen verborgen agenda’s, geen mooi-doenerij. En volop inspiratie voor mijn eigen creaties. Want ik denk dat Pinterest voor het grootste gedeelte een succes is voor mensen die creatieve beroepen hebben of zelf dingen maken? Inspiratie opdoen?
Ik heb die hele blog van je niet gelezen. Te druk met het bewonderen van de taart en de cupcakes. Geweldig plaatje. Pinterest is duidelijk toch wel aan me besteed. Zal mn account mss toch maar moeten aanhouden. Naaaa, toch maar niet.
Besteden mensen hier echt tijd aan?
Get a fucking life.
Bob, dat mag je niet zeggen hoor. Dan brand je mensen af, net als ik. De comments zijn als een spiegel voor mij.
Het is hetzelfde als wanneer je zegt “je moet naar buiten en echte dingen zien en aanraken”, maar dan vanuit de onderbuik.
Geweldig blog dit! Met een brede grijns op mijn gezicht gelezen. En wat je schrijft is zo waar! Ik vind je op twitter al leuk, maar hier kom ik ook eens vaker lezen! 🙂
Nou ja zeg, waar zo’n Pinterest postje wel niet goed voor is. Dank!
Even wachten hoor, dan ga ik je even zoeken… Even die boards met cavia’s, hamsters en ander klein ongedierte ontvolgen… In mijn pinterestwereld alleen ruimte voor hardcore haakwerk!
(nu nog leren haken)
Ik spaarde vroeger speldjes, een soort pin-terest avant-la-lettre?
Vrouwke, kom toch gewoon weer terug op Feestboek 🙂
Briljante woordspeling. In alle opzichten. Enne… ik denk er nog over… nog steeds.
IK RESPECTEER ALLE PINTEREST GEBRUIKERS. JULLIE MOGEN ER ZIJN HOOR! I COME IN PEACE TO REPIN YOUR CUTE ANIMAL PINS.
Zo klaar.
Tránen, werkelijk! 😀 *pinkt traan weg*
*ligt volledig in een deuk om de pasgro butthurt comments op dit stuk, logt in op Pinterest en repint nog eens een leutige caviafoto*
Ik denk dat de chronische aandoening ‘lange tenen’ epidemische vormen begint aan te nemen. Maar goed, nu even snel naar Pinterest om die leutige cavia foto te repinnen voor dochter.
Ik denk dat er wel een zin van dingen is bij Pinterest. Het is maar hoe je het ziet. Ik gebruik het niet om pins van anderen te liken of te repinnen, maar juist om mijn boards te vullen met dingen die ik op het internet vind. Zo krijg ik een mooi overzicht of ‘moodboard’ met dingen die ik mooi vindt en eventueel kan aanschaffen. Niks kinderachtigs aan toch? En als er dan mensen zijn die puur en alleen maar dingen liken en repinnen, moeten ze dat zelf weten.
Ik rubriceer mijn stukjes altijd. Deze staat onder ‘persoonlijk’. Persoonlijk vind ik bovenstaand van Pinterest. Het staat je vanzelfsprekend vrij om er geheel anders over te denken en dat vervolgens hier in de comments toe te lichten. Don’t y’all luuuuvvv bloggin’?!
Dat klopt en dat is prima. Ik dacht, ik laat mijn eigen mening ook even horen aangezien die tegenovergesteld is. Iets van meerdere kanten bekijken is nooit slecht, toch? 😉
en ja, je aangebrand voelen is ook een vak.
lekker venijnig, goed stuk!
Jij hebt vast geen Pinterest account!
Maar wat tweette je deze week ook al weer over stukjes schrijven en mensen kwetsen? Zelfs stijlfiguren als ‘ironie’ en ‘hyperbool’ zijn soms al te veel. Maar zonder stijlfiguren kan ik niet schrijven. Sterker, ik praat zelfs zo. Nee, wacht… nog erger… ik ben zo.
Het grappige is dat lezers van Nurks dat eigenlijk altijd oppikken. Onlangs herkende een Nurks-lezer het niet en reageerde boos op een stuk. Dat was ongekend voor Nurks. In de comments ontstond dan ook een hilarische discussie.
Hier op mijn eigen blog zijn de reacties op de stukjes overwegend serieuzer en diepgaander. Ik vind die verschillen in de comments tussen Nurks en Vrouwke Blogt meestal wel leuk. Meestal, maar niet altijd.
Wat de één heel leuk vindt, is voor de ander niks. Maar dat je vervolgens de mensen die het heel leuk vinden zo neerzet als je nu doet, dat is pas domheid.
Afbranden is een vak. En dat versta je blijkbaar als geen ander.
Het gebruik van stijlfiguren levert mij zo nu en dan dit soort reacties op. Dat accepteer ik dan maar, juist omdat ik niet zo ben. Afbranden is een vak dat anderen veel beter verstaan. Daar brand ik mijn vingers niet aan.
Ah, dank. Ik was al bang dat ik wéér een nieuw sociaal medium moest gaan verkennen.
Me like…
http://pinterest.com/pin/149815125074244707/
Je pint dat taartding in ‘Things for my wall’. Je bent echt ver heen. Ga naar buiten, voor het te laat is.
Euhm… Ik moet nog beginnen eigenlijk, dit was pas m’n 2e pin ooit.
En je volgt me nog? Ik bedoel, je drukte niet ‘unfollow’ op Twitter, je bent niet boos? Echt, ik moet er gewoon van huilen. Laat je niet tegen houden door mijn licht ironische stukje. Pin maar lekker door jongen. If it makes you happy!
Euhm… Nou niet huilen omdat ik je niet ontvolg, er zijn ergere dingen in het leven. Zoals niet om jezelf kunnen lachen zoals Zjanette bijvoorbeeld.
Leuk plaatje staat er bij je post.
Goh, waar zou die nou vandaan komen zeg?